De Kunst van Longproblemen
Longproblemen oplossen is een proces dat erop gericht is mensen te helpen bij het oplossen van een of meer problemen of moeilijkheden waarmee zij worden geconfronteerd. Dit proces stelt mensen in staat zichzelf beter te begrijpen en door het stellen van relevante vragen in staat te zijn bestaande uitdagingen met een grotere kans op succes op te lossen of nieuwe uitdagingen aan te gaan.
Voor sommige mensen kan coaching betekenen dat ze een beetje meer opiniërend zijn dan nodig is, voor de biologen en DISTRESS die in de kantoren van decerranCorprofessionals wonen, heeft EFT met de meesten van hen gewerkt om een evenwichtiger beeld te krijgen van hun persoonlijke interacties met collega’s, zelfs als ze ook een aantal van hun angsten en intimidatie hebben weggenomen -.
DETERMINATIE
Volgens Le bonnet, (2003) is Coachen de kunst om iemand te helpen om zijn of haar persoonlijke visie te verduidelijken en om zijn of haar gedrag af te stemmen op het bereiken van die visie. Deze twee observaties komen overeen met het coachingproces, dat de taak heeft mensen te helpen hun visie te verduidelijken en hun gedrag te kiezen en te sturen om die visie te bereiken. Het is een analytische procedure die mensen helpt hun bewustzijn te verhogen en hun gedrag in de maatschappij te weerspiegelen.
Volgens – – zijn zelfverzekerde en aanpassingsgerichte mensen in staat om in gemeenschap te leven, een groepsdynamiek tot stand te brengen, met complexe situaties om te gaan, te onderhandelen, het oneens te zijn en met gelijkgestemden samen te werken.
nekken
De volwassenen op de werkplek met wie ik werk zijn een Bay area familie. Coaching is een proces om hen te helpen hun behoeften, gedachten en planning te evalueren, zodat zij uitdagingen en moeilijkheden in hun werkomgeving het hoofd kunnen bieden. In ons geval vroeg ik bijvoorbeeld aan mijn collega, de verenigingsvoorzitter van de Amerikaanse staat Washington en voormalig hoofd van de commissie Verdeeld lelijk die het meest invloedrijk is in onze staatsregering, wat zijn persoonlijke visie is. Natuurlijk moest hij eerst mijn wijze raad vragen in die risicovolleJouw baas, voordat hij in mijn kantoor kon gaan zitten om zijn visie te delen.
Het proces van coaching kan worden teruggevoerd op de vroegste menselijke praktijken die in de geschiedenis van het menselijk ras zijn opgetekend. In de hof van Eden, waar Adam werd geschapen nadat het eerste paar van de verboden appel had gegeten, werd Adam gevraagd het gedrag van de kinderen te kiezen, waarbij zij iets wijzer waren dan hij in de keuze van wat zij zouden doen, maar dat was niet meer zijn probleem voordat hij de eerste onbedoelde zelf-overerfbare beslissing koos en uitvoerde. Dit mee te maken moet tijdloos en ondoorgrondelijk zijn.
Een klassiek voorbeeld van coaching komt tot stand toen Adam tot conclusies kwam over waarom zijn vrouw zo oneerlijk was omdat haar gave aan hem onvolledig was (vooral zijn partner Eva). Dit van oorsprong zelfontkennende gedrag werd pas later ontdekt als de oorzaak van de problemen die de man in zijn vroegere jaren overkwamen. Het was gewoon een zelfoverschatting en een zelfopgelegde houding die ons denken in het centrum plaatste door onszelf te zien zoals anderen ons zien. Het zelf was niet het centrum van het universum zoals wij het vaak waarnemen. In feite ziet onze zogenaamde zelf- alleen de zelf als het centrum.
Wij horen vaak berichten na een stressvolle gebeurtenis die het tegendeel illustreren van het egocentrisme van de behandelaar en de zorg voor anderen – Een jong echtpaar zocht de hulp van een therapeut na de zelfmoordpoging van een vakantievierend echtpaar. De therapeut vroeg om feedback en de reacties varieerden van “Ik wil geven. Er werden mij enkele veranderingen aanbevolen – de vrouw vroeg mij wat heb je gezegd? Ik vertelde haar dat ik tenminste de helft van mijn geschenk aan haar zou moeten geven nadat ik gedaan heb wat ik moet doen en dat de rijkdom van het geschenk de elfjarige zoon is, die niet in staat zou zijn zwanger te worden als ik volgzame aandacht zou geven” aan de therapeut, Natuurlijk vroeg de echtgenote een andere mening “Maar hij mag geen pornoster zijn, hij heeft een ernstig drankprobleem” vertelde de assistente van de therapeut hem. Zij uitten hun bezorgdheid over het ruïneren van zijn toekomst en de gevolgen voor de kinderen. Waarop de vrouw antwoordde dat al haar kinderen hun moeder en het licht in hun moeders leven zouden moeten missen.
De chirurg antwoordde: “Als ik die informatie zou doorgeven aan mijn familieleden die ook met mijn man naar de films hadden gekeken, zouden zij zich tegen mij keren en proberen mij te laten vermoorden”. Zij voelden zich gekwetst en vonden dat de jongeman in kwestie en de echtgenote een bedreiging vormden. Het kan niet anders gezegd worden dan dat zij het hadden moeten afhandelen als men eerst voor de noden zorgt. Dit is een bekend verschijnsel dat zich al eeuwenlang in onze samenleving voordoet.
Lees meer